Love Curse เสกมนต์ร้าย...สาปให้รัก

Mine music

....Talking with Author...

             สวัสดีค่ะเพื่อนนักอ่านชาวเด็กดีทุกๆคน ^^ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของเราแล้วนะ โฮะๆ รู้สึกภูมิใจอย่างบอกไม่ถูกที่ตัวเองก็มีปัญญาแต่งนิยายกับชาวบ้านชาวเมืองเค้าได้เหมือนกัน อิอิ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราอยากจะแต่งมานานแล้ว ตั้งแต่จบเรื่องแรกไป เพราะรู้สึกว่าหน้า Writer ในไอดีเรามันดูโล่งๆ >O< จนได้มาแต่งเองก็มันส์เอง อยากด่าใครก็ไปลงกับนิยาย (ดูจากชื่อตัวละครก็ได้ ...ชื่อเพื่อนเราทั้งน้าน~) ทำแบบนี้แล้วมีความสุขดีอ่ะ ด่ากันกระจายเลยทีเดียว >.,<  จริงๆอยากจะลองแต่งแบบ Y หรือไม่ก็ NC กันแบบทุกฉากไปเลย แต่ก็ไม่กล้า ฮ่าๆ เราคิดว่าอาจจะมีแทรกไปบางตอนนะ เอาให้หื่นขั้นสุดยอดไปเล้ย~ โฮะๆ =..= ยังไงก็ลุ้นเอาแล้วกันว่าเราจะแต่งเอ็นซีออกมาเป็นแบบไหน ฮี่ๆ เราก็ขอฝากตัวละครทั้งหลายแหล่ในเรื่องไว้กับทุกๆคนด้วยนะคะ หวังว่าเวลาอ่านแล้วคงจะแต่เสียงหัวเราะ ความฮาและความคิดอยากเตะคนแต่ง (เฮ้ย ไม่ใช่ๆ) นะคะ... 

<<Talking with Is>>
     

   สวัสดีค่ะ ^^ ฉันชื่ออีส วันนี้ฉันโดนคนแต่งสั่งให้มาเสนอหน้ายิ้มต้อนรับคุณนักอ่านทุกท่านที่เสนอหน้ามา... เอ๊ย! เข้ามาชมมาอ่านเรื่องราวปัญญาอ่อนบ้าๆที่เกิดขึ้นกับชีวิตเด็กสาวม.ปลายสุดสวยอย่างฉัน   

 เอาเป็นว่าฉันจะเล่าเรื่องย่อๆให้เป็นของแถมก่อนที่จะคลิกเข้าไปดูตอนที่ 1 ละกันนะคะ

แรกเริ่มเดิมทีฉันเป็นแค่เด็กนักเรียนคอนแวนต์คนหนึ่ง ที่ทุกวันพอฉันกับเพื่อนมาที่โรงเรียนทีไร 
ก็จะตกเป็นเบ้านินทาระยะเผาขนจมูกของเด็กรุ่นน้องทั้งโรงเรียน (ย้ำ! ทั้งโรงเรียน)  
ถึงแม้ว่าฉันจะยังไม่รู้ว่ายัยพวกนี้พูดอะไรกัน แต่มันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่เลย เซนส์ฉันบอก 
แล้ววันหนึ่งฉันและเพื่อนไปมีเรื่องกับนายเวส และพวกพ้อง นายนั่นหลอกให้ฉันไป... ตี๊ด!!  (เซนเซอร์ อ่านในตอนที่ 1 เองนะจ๊ะ)  
แน่นอนว่าฉันซัดพวกมันจนเข้าไปนอนอ้าปากพะงาบๆหยอดน้ำเกลือในรพ.กันเป็นว่าเล่น  
ฉันเกือบจะคิดว่ามันจะจบเพียงเท่านี้ แต่นายนั่นดันมาสืบเรื่องของแก๊งฉัน และถ่อสังขารตัวเองมาจนถึงที่โรงเรียน!!   ซึ่งมันทำให้ฉันรำคาญมาก เลยจัดการ ตี๊ด!! (อ่านเอาเองนะจ๊ะ ^^;;) ให้มันรู้จักอิทธิฤทธิ์ของหญิงแกร่ง อึด ถึกและทน อย่างฉันซะบ้าง  
แต่ฉันก็ต้องผิดหวัง เมื่อนายนั่นยังคงโผล่มาที่โรงเรียนของฉันอีกครั้ง  
คราวนี้ฉันอาจจะดีใจก็ได้นะ ที่หมอนี่โผล่มา เพราะมันทำให้ฉันเห็นอาถรรพ์ในโรงเรียน และยังได้พบตัวจริงของ ตี๊ดด!!  ...ซึ่งมันทำให้ฉันดีใจยิ่งกว่าได้ดูคอนเสิร์ตเอสเจ (ซึ่งฉันยังไม่รู้ว่าเป็นใคร) ซะอีก

โม้เพลินเลยฉันเดี๋ยวคนแต่งเอาปังตอเฉาะหัว เพราะฉันพูดมากเกินไป เอาเป็นว่าไปอ่านกันเอาเองนะคะ ฉันไปดีกินไอติมดีกว่า ไม่รบกวนแล้ว สัญญาค่ะว่าจะกินเผื่อ ไม่ต้องห่วง 

-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+*

<<Talking with West>>

ดีครับ ^_^ ผมชื่อเวส ตามบทแล้วผมต้องเป็นคนที่หน้าตาดีที่สุดในเรื่องใช่มั้ย? เพราะผมเป็นพระเอก ผมเด่น -.,-
แต่เนื่องจากนักเขียนคนนี้หื่นเกินไป ในเรื่องเลยมีผู้ชายหน้าตาดีเป็นฝูงเลย เวรกรรม!! อย่างงี้คนที่เป็นนางเอกของผมมิต้องถูกงาบไปก่อนรึ? -*- แต่ตั้งแต่เริ่มเรื่องมา ผมยังไม่เห็นหน้านางเอกเลยนะเนี่ย...สงสัยจะยังไม่เกิด?? เห็นแต่ยัยหัวดำผีดิบที่ชื่อว่า อีส ยัยนี่น่ะ ทั้งบ้า ปัญญาอ่อน แล้วก็โรคจิต เอ่อ...ถ้าทางโรงพยาบาลศรีธัญญาได้ทำคนไข้หายไปก็ติดต่อมาหาผมได้นะครับ เพราะยัยอีสต้องเป็นคนไข้ในโรงพยาบาลบ้านี่แน่ๆ ^^ ถึงยัยนี่จะบ้ายังไงก็ไม่เท่ากับความโรคจิต สาดิสม์ และภาวะคลั่งเรื่องผีของเธอได้หรอกครับ มันช่างน่ากลัวยิ่งกว่าอะไรใดๆในโลก TT^TT ปัญหาอยู่ตรงที่...เวลายัยนั่นเจอผีทีไรต้องเป็นเวลาที่ผมยืนอยู่ในเหตุการณ์ด้วย =_= แถมไม่เคยซ้ำกันอีกนะ หน้าเละๆเนี่ยไม่เคยเป็นแบบเดียวกันเลยทีเดียว ช่างเป็นส่วนที่น่าดีใจจริงๆ เฮ้อ...นางเอกของผมคนนั้น เมื่อไหร่จะออกมาช่วยผมสักทีน้า อย่าให้ผมต้องดักดานอยู่กับยัยผีดิบคนนี้นานได้มั้ยเนี่ย!?

แบนเนอร์นิยายจ้า

นิยายเรื่องอื่นๆของเราจ้า

 

ฝากโฆษณานิยายเพื่อนจ้า



nueng